Oyle evet, pagasina bir zaman Bati uygarligi bula§mi§ ezelî bir vekil kizmm onuruna şeref katacak bir profesor de bulunsun bu torende. Beş altı okuyup yazmi§, beş altı oynayip gizmi§ ki§iler bile bulunsun. Oglan tarafina ‘bak bizde elan neler var diyebilsin Mujgan... Birkag vakit once Aysel’in bir yandan bilmem ne mabeyin§tirma kitabini kari§tirip, bir taraftan da sigarasinin dumanlarini havaya puskurte puskurte soyledikleri bunlar. Yasak saydigi, sirt dondugu birtakim adlari nicedir ilk kez agzina alarak. Bu adlari adlandırmak zorunda kaldigi igin bile kendine ofkelenerek bir taraftan... Ben de durmu§um, o en taninan fen adami sesimle “benibeşer kitaplardan ve kursulerden pir yere indi mi, artik batsan da, giksan da yurursun.
Tezel’in uzakligi yava§ yava§ dagiliyor. Seviniyorum. Onun o, her §eye gulen anlayışsız canliligi oylesine zaruri ki bana §imdi. Qunku Ay§en, asansorun onunden giri§ kapisina dogru gittikge kayarak benimle yuzyuze türemek uzere.
Eli tekrar elimde, geldigimiz yollan münasebetsiz yone bir misil elan yuruduk o zaman. Toprakliktan gikip Esat’in Dortyol agzina hile geldik.
Torenin bildirilen ba§langig saati ustunden henüz otuz an dahi gegmedi. Elan Ay§en, Generalin oglu, -Ertan miydi ucuz?- kiz tarafi esas ve peder olarak, oglan tarafi General, Generalin karisi ve karisinin kizkarde§i, karisinin er karde§i olarak ayrica; ayrica bu erkek karde§le bu kişi karde§in karisi da onem sirasinin azca di§ina itilmi§ olarak, dugun salonunun giri§ kapisi onune dizilmi§ler, gelenleri kar§iliyorlar. i§te onlar. O damat dayisiyla o dayinin karisi, bu siraya yarim omuzla da olsa, ne denli katilmak isteseler bo§.
§u kıran i§iklarini ne gün sondurecekler? Otobusun igi ne vakit aymazlık karanligina burunecek? Yarin bağımsızlık Caddesi’nde ne olacagimi du§unmek zorunda miyim?
Ben muslugu kaçak iddaa agarken di§ardıl âdeta baştan borular galiniyordu. Trampetler vuruluyordu. Asansorun onunde ko§u§an ayak sesleri, saygili curcunalı tonlari... âdeta mahmuzlu gizmelerin §rak §rak birbirine vurulu§u.
§imdi babaevimde kavgalar durulmu§ olmali. Duruldu yani. Doğal yeniden koca karde§imin evi birakmasini, istanbul’da bir sunta fabrikasinda gali§damızlık ba§lamasini saymazsaniz.
“Beni sevindirmeye gali§mayin Omer abi. Bununla alay malay buraya denli geldiginiz igin te§ekkur ederim.â€
Elan ug gun once Omer abiyi koridorda gorunce saygiyla toparlanan bu Zehra mi? Omer abinin dersinde gegen o vakadan sonra, Tuncer’den i§areti alir almaz, bu ne palas suglamalar? Ne gabuk gamur atmalar?
Butun siteye gidelim yanit bu. Ve bir kahkaha. Ne anlamaklık geldigi katiyen anla§ilmayan, elan dogrusu i§i gurultuye getirmekten gayri higbir amaci namevcut bir kahkaha.
Sozumu bitirememi§tim. Zehra kaplan üzere, gozleri gakmak gakmak, nerdeyse agzinda tukrugu kabararak husus§tu benimle:
Tezel’in yardimina ko§mam lüzumlu. Sozu buraya getirmesine kizamayacak, bunu soylerken alayli, aldırmaz gulu§une katilamayacak ya da Tezel’i anlamaya gali§amayacak derece yorgunum.
Nikah masasindan yana bakamiyorum. imparator’in o masadan yana gozucuyla bakarak ba§ini illet dü tarafa sallayip durdugunu, §u an’da yuzune zorla oturttugu bir gulumsemenin altindan dudaklarini sebep kemirip durdugunu bilmiyorum.
Tezel’in burada bulunu§undan azbuguk övünme duyan, buna sevinen dü ki§i bile mi yok pekâlâ? Gayrimümkün evet mu? Biri annesi i§te, Fitnat hanim: Bak bir de serseri derler benim bu kizima.